பற்று…

ஆற்றில் வெள்ளம் கரை புரண்டு ஓடு­கி­றது. இக்­க­ரையில் இரண்டு பேர்
நின்றுகொண்­டி­ருக்­கி­றார்கள்.அங்கு ஓடம் இல்லை.எப்­படி அக்­க­ரைக்குப் போவது?இந்த நேரத்தில் ஒரு காளை மாடு அங்கே வந்­தது. அதுவும் அக்­க­ரைக்குப்போக வேண்டும்.

ஆனாலும் அதற்கு ஓடம் எதுவும் தேவைப்­ப­ட­வில்லை. அப்­ப­டியே ஆற்றில் பாய்ந்­தது… நீந்த ஆரம்­பித்­தது. இதைப் பார்த்த இரண்டு பேரில் ஒருத்தன் குபீர் என்று ஆற்றில் குதித்தான். அந்தக்  காளை மாட்டின் வாலைக் கெட்­டி­யாக பிடித்­துக்­கொண்டான். காளை மாடு சுல­ப­மாக அவனை இழுத்துச் சென்று அக்­க­ரையில் சேர்த்­து­விட்­டது.

அடுத்­தவன் பார்த்தான். நமக்கு ஒரு ‘வால்’ கிடைக்­காதா என்று எதிர்­பார்த்தான்.இந்த நேரம் ஒரு நாய்வந்து ஆற்றில் குதித்­தது.இதுதான்  நேரம் என்று இவனும் ஆற்றில் விழுந்து அந்த நாயின் வாலைப் பிடித்துக்கொண்டான்.  இந்த மனி­த­னையும் இழுத்­துக்­கொண்டு நாயால் ஆற்றில் நீந்த முடி­ய­வில்லை. திண­றி­யது. ஒரு கட்­டத்தில் நாய், கத்த ஆரம்­பித்­து­விட்­டது. விளைவு _ இரு­வ­ருமே ஆற்று நீர்போகும் திசை­யி­லேயே மிதந்து போய்க்கொண்­டி­ருக்­கி­றார்கள்  அவர்கள் போக
வேண்­டியதிசை வேறு; போய்க்கொண்­டி­ருக்­கிறதிசை வேறு. கரைசேர நினைக்­கிற மனி­தர்­களின் கதை இது.சிலர் கரை­யி­லேயே நின்­று­வி­டு­கி­றார்கள்.சிலர் காளையின் வாலைப் பிடித்­துக்­கொள்­கி­றார்கள்.

சிலர் நாயின் வாலைபற்­றிக்­கொள்­கி­றார்கள். ஆன்­மிகம் என்ன
சொல்­கி­றது தெரி­யுமா?நீங்கள் கரைசேர விரும்­பு­கி­றீர்­களா?அப்­ப­டி­யானால் எதையும் பற்­றிக்­கொள்­ளா­தீர்கள். ஏற்­கெ­னவே பற்றிக்கொண்­டி­ருப்­பதை எல்லாம் விட்­டு­வி­டுங்கள்!

ஆற்றின் நடுவே கம்­பளி மூட்டை ஒன்று மிதந்து செல்­கி­றது.உள்ளே ஏதா­வது பொருள் இருக்கும் என்­கிற ஆசையில் ஒருத்தன்
நீந்­திச்­சென்று அதைப் பற்­று­கிறான். நீண்ட நேரம் ஆகியும் கரை
திரும்­ப­வில்லை.நடு ஆற்றில் போராடிக் கொண்­டி­ருக்­கிறான். கரையில் நின்று கொண்­டி­ருக்­கிற நண்­பர்கள் கத்­து­கி­றார்கள்…‘‘நண்பா… கம்­பளி மூட்­டையை இழுத்துக் கொண்டு உன்னால் வர முடி­ய­வில்லை என்றால் பர­வா­யில்லை…அதை விட்­டு­விடு!’’ஆற்றின் நடுவே இருந்து அவன்அல­று­கிறான்: ‘‘நான் இதை எப்­பவோ விட்­டுட்டேன்…இப்ப இதுதான் என்னை விட­ மாட்­டேங்­குது. ஏன்னா,இது கம்­பளி மூட்டை இல்லே. கரடிக் குட்டி!’’

தவறாகப் பற்றுகிறவர்கள்
தடுமாறிப் போகிறார்கள்.
சரியாகப் பற்றுகிறவர்கள்
கரையேறி விடுகிறார்கள்.
பற்றையே விடுகிறவர்கள்
கடவுளாகிவிடுகிறார்கள்!